Plastic in de Noordzee
Plastic is tegenwoordig niet meer weg te denken in onze moderne maatschappij. Plastic dat uit aardolie gemaakt is, is niet afbreekbaar in de natuur. Bioplastic is daarentegen wel afbreekbaar in de natuur, maar door de omstandigheden in de Noord- en Waddenzee zal het jaren duren voordat een stuk plastic geheel afgebroken is.
Het afbraakproces van bioplastic wordt biodegradatie genoemd, hierbij produceren bepaalde bacteriën afbrekende enzymen die ervoor zorgen dat het plastic afgebroken wordt. Deze bacteriën functioneren alleen optimaal bij de aanwezigheid van voldoende warmte en vocht. De gemiddelde temperatuur van de Noordzee is te laag om het afbraakproces snel te laten verlopen. Voordat een stuk bioplastic in de Noordzee geheel afgebroken is, is de kans zeer groot dat een organisme al delen van dit plastic in zijn lichaam heeft.
Er bestaan verschillende voedselketens in de Noordzee. De plastic deeltjes die in de verschillende zeeën ronddrijven worden opgenomen door verschillende dieren, zelfs zeer kleine organismen als fyto- of zoöplankton kunnen al minuscule delen van plastic in het lichaam binnenkrijgen. Via de voedselketens wordt het plastic doorgegeven aan andere organismen. Het voorbeeldschema hieronder kan dit verschijnsel verduidelijken. Het fytoplankton wordt gegeten door het zoöplankton en zo verder.
Fytoplankton --> zoöplankton --> kleine vissen --> grotere vissen --> zeehond.
De zeehond die in het voorbeeldschema vermeld wordt ontvangt dus eigenlijk van het fytoplankton al plasticdeeltjes. Omdat een zeehond een groot organisme is, heeft hij veel energierijk voedsel nodig om te kunnen overleven. Een zeehond eet gemiddeld ongeveer vijf kilogram vis per dag. Als deze vissen plastic deeltjes in hun lichaam hebben, krijgt de zeehond een grotere concentratie plastic deeltjes dan energierijk voedsel binnen. Wanneer er zich uiteindelijk te weinig energierijk voedsel in de maag van de zeehond bevindt, kan dit de dood tot gevolg hebben.
Naast de plastic delen die in de Noordzee en andere zeeën ronddrijven, liggen de stranden ook vol met plastic afval. Verschillende vogelsoorten, bijvoorbeeld de veel voorkomende meeuw, kan de plastic deeltjes op het strand aanzien voor (gezond) voedsel. Op de afbeelding zijn de zogenoemde 'zeemeerminnentranen' te zien, dit zijn kleine deeltjes van plastic. Het is onvoorstelbaar hoeveel van deze zeemeerminnentranen er op het strand te vinden zijn. Voor deze meeuw geldt hetzelfde als voor de zeehond die in het vorige voorbeeld gebruikt is, namelijk, wanneer de concentratie plastic deeltjes groter is dan de concentratie energierijk voedsel in de maag, zal de meeuw sterven.
U zou kunnen denken dat het plastic alleen een probleem vormt voor het dieren- en plantenrijk. Echter, het kan niet uitgesloten worden dat de mens ook minuscule deeltjes plastic binnenkrijgt. De mens is een grote liefhebber van verschillende vissoorten, mosselen en andere zeedieren. Deze dieren kunnen allen in aanraking gekomen zijn met de ronddrijvende plastic deeltjes in hun leefomgeving. Wie weet hoeveel (mili)gram plastic u al in uw leven heeft binnengekregen... Als er niets wordt gedaan tegen het plastic probleem blijven de gezondheidsproblemen bij dieren bestaan en kunnen er in de toekomst ook gezondheidsproblemen voor de mens ontstaan. Zo ver mag het niet komen!
Plastic is tegenwoordig niet meer weg te denken in onze moderne maatschappij. Plastic dat uit aardolie gemaakt is, is niet afbreekbaar in de natuur. Bioplastic is daarentegen wel afbreekbaar in de natuur, maar door de omstandigheden in de Noord- en Waddenzee zal het jaren duren voordat een stuk plastic geheel afgebroken is.
Het afbraakproces van bioplastic wordt biodegradatie genoemd, hierbij produceren bepaalde bacteriën afbrekende enzymen die ervoor zorgen dat het plastic afgebroken wordt. Deze bacteriën functioneren alleen optimaal bij de aanwezigheid van voldoende warmte en vocht. De gemiddelde temperatuur van de Noordzee is te laag om het afbraakproces snel te laten verlopen. Voordat een stuk bioplastic in de Noordzee geheel afgebroken is, is de kans zeer groot dat een organisme al delen van dit plastic in zijn lichaam heeft.
Er bestaan verschillende voedselketens in de Noordzee. De plastic deeltjes die in de verschillende zeeën ronddrijven worden opgenomen door verschillende dieren, zelfs zeer kleine organismen als fyto- of zoöplankton kunnen al minuscule delen van plastic in het lichaam binnenkrijgen. Via de voedselketens wordt het plastic doorgegeven aan andere organismen. Het voorbeeldschema hieronder kan dit verschijnsel verduidelijken. Het fytoplankton wordt gegeten door het zoöplankton en zo verder.
Fytoplankton --> zoöplankton --> kleine vissen --> grotere vissen --> zeehond.
De zeehond die in het voorbeeldschema vermeld wordt ontvangt dus eigenlijk van het fytoplankton al plasticdeeltjes. Omdat een zeehond een groot organisme is, heeft hij veel energierijk voedsel nodig om te kunnen overleven. Een zeehond eet gemiddeld ongeveer vijf kilogram vis per dag. Als deze vissen plastic deeltjes in hun lichaam hebben, krijgt de zeehond een grotere concentratie plastic deeltjes dan energierijk voedsel binnen. Wanneer er zich uiteindelijk te weinig energierijk voedsel in de maag van de zeehond bevindt, kan dit de dood tot gevolg hebben.
Naast de plastic delen die in de Noordzee en andere zeeën ronddrijven, liggen de stranden ook vol met plastic afval. Verschillende vogelsoorten, bijvoorbeeld de veel voorkomende meeuw, kan de plastic deeltjes op het strand aanzien voor (gezond) voedsel. Op de afbeelding zijn de zogenoemde 'zeemeerminnentranen' te zien, dit zijn kleine deeltjes van plastic. Het is onvoorstelbaar hoeveel van deze zeemeerminnentranen er op het strand te vinden zijn. Voor deze meeuw geldt hetzelfde als voor de zeehond die in het vorige voorbeeld gebruikt is, namelijk, wanneer de concentratie plastic deeltjes groter is dan de concentratie energierijk voedsel in de maag, zal de meeuw sterven.
U zou kunnen denken dat het plastic alleen een probleem vormt voor het dieren- en plantenrijk. Echter, het kan niet uitgesloten worden dat de mens ook minuscule deeltjes plastic binnenkrijgt. De mens is een grote liefhebber van verschillende vissoorten, mosselen en andere zeedieren. Deze dieren kunnen allen in aanraking gekomen zijn met de ronddrijvende plastic deeltjes in hun leefomgeving. Wie weet hoeveel (mili)gram plastic u al in uw leven heeft binnengekregen... Als er niets wordt gedaan tegen het plastic probleem blijven de gezondheidsproblemen bij dieren bestaan en kunnen er in de toekomst ook gezondheidsproblemen voor de mens ontstaan. Zo ver mag het niet komen!